Profesor Lucjan Sobczyk
urodził się 4 sierpnia 1927 r. w Natalinie (obecnie Białoruś). Studia chemiczne odbył na Politechnice Wrocławskiej w latach 1946-1951. W okresie 1951-1954 odbył studia doktoranckie w Instytucie Precyzyjnej Technologii Chemicznej w Moskwie. Po obronie pracy doktorskiej w 1954 r., rozpoczął pracę w Katedrze Chemii Fizycznej Politechniki Wrocławskiej. W 1956 r. powierzono Mu zadanie zorganizowania Katedry Chemii Fizycznej na Uniwersytecie Wrocławskim. Habilitował się w 1962 r. na Politechnice Wrocławskiej. Odbył staże naukowe w Paryżu (Sorbona), Aberystwyth (Uniwersytet Walijski) i Ljubljanie (Instytut im. Borisa Kidrica). Szczególnie aktywne więzi naukowe łączyły Go z Katolickim Uniwersytetem w Leuven, z Uniwersytetem w Monachium i z Uniwersytetem w Leningradzie. Profesor współpracował także z Uniwersytetem w Marburgu, z Instytutem Fizyki Chemicznej AN w Moskwie oraz z Instytutem Fizyki NANU w Kijowie. Badania naukowe profesora Sobczyka dotyczą różnych aspektów wiązania wodorowego, zastosowania metod fizykochemicznych do określania struktury i właściwości cząsteczek oraz badania przejść fazowych w dielektrykach. W Jego zespole naukowym otrzymano nowe kryształy ferroelektryczne (m.in. RbHSeO4, NH4SeO4 oraz szereg kryształów halogeno-antymonianów i halogenobizmutanów alkilo-amoniowych). Ważną dziedziną zainteresowań Profesora jest badanie relaksacji dielektrycznej cieczy, kryształów plastycznych i ferroelektryków. Naj-ważniejsze wyniki Jego badań dotyczą rozkładu ładunków elektrycznych w wiązaniach wodorowych wyznaczonych w oparciu o pomiary dielektryczne i jądrowego rezonansu kwadrupolowego. W ramach współpracy krajowej i zagranicznej odkrył niezwykły efekt izotopowy w widmach IR układów z wiązaniami wodorowymi typu (NHN+), który przypisano odwrotnej anharmoniczności. Istnienie energii potencjalnej z podwójnym minimum dla wiązań wodorowych takich jak (NHN-) i (O-H...N), i konsekwencje tego zjawiska były szczególnym obiektem zainteresowania prof. Sobczyka, który wniósł istotny wkład do zrozumienia obecności kontinuów w widmach absorpcyjnych IR. Ostatnio, prof. L. Sobczyk skoncentrował swoją uwagę na zastosowaniu metod nieelastycznego rozpraszania neutronów do badania dynamiki grup metylowych w kompleksach molekularnych typu charge-transfer i z wiązaniami wodorowymi. Profesor Sobczyk jest autorem lub współautorem 24 książek i skryptów, 34 artykułów przeglądowych i 290 oryginalnych prac badawczych, w tym kilku (6) wykonanych w współpracy z INTiBS PAN. Profesor Sobczyk stworzył Wrocławską Szkołę Wiązania Wodorowego i jest współtwórcą Wrocławskiej Szkoły Chemii Fizycznej.
