Chemiczne i fizyczne metody osadzania struktur fotonicznych na elastycznych podłożach

Typ projektu: NAWA Canaletto
Kierownik projektu po stronie PL: dr hab. Anna Łukowiak
Kierownik projektu po stronie ITA: Institute for Photonics and Nanotechnologies, National Research Council, Unit of Trento (Włochy).
Nr projektu: PPN/BIT/2021/1/00136/U/00001
Przyznane finansowanie: 24 800 PLN
Opis projektu:
Konwencjonalne urządzenia fotoniczne są wytwarzane na sztywnych podłożach (np. krzemowych). Tymczasem zastosowanie odkształcalnych podłoży polimerowych dało początek elastycznym układom fotonicznym – materiałom, które w ostatnich latach szybko stają się liderem w obszarze fotoniki. Dodając mechaniczną elastyczność i oferując wyjątkowe właściwości użytkowe w porównaniu do sztywnych klasycznych form struktur fotonicznych, rozszerza się spektrum zastosowań takich układów.
Prowadzone badania miały na celu poszerzenie stanu wiedzy w dziedzinie fotoniki poprzez opracowanie i scharakteryzowanie elastycznych struktur fotonicznych na podłożach polimerowych i szklanych. W badaniach zastosowano dwie techniki otrzymywania warstw: zol–żel (metoda chemiczna) i rozpylanie jonowe (metoda fizyczna). Badano optyczne materiały tlenkowe w postaci pojedynczych warstw (falowody, powłoki ochronne), struktur wielowarstwowych (kryształy fotoniczne) oraz układów domieszkowanych lantanowcami (aktywne falowody, jednowymiarowe mikrownęki optyczne Fabry–Perot). Opracowano także zestaw odpowiednich procedur otrzymywania elastycznych struktur i narzędzi ich charakterystyki. Testowano materiał m.in. w warunkach zginania obserwując przykładowo stabilność mechaniczną i optyczną, czy przesunięcie i zmianę szerokości pasma zaporowego przepuszczalności kryształu fotonicznego po zgięciu proporcjonalne do kąta padania wiązki.
Projekt realizowany był we współpracy z Institute for Photonics and Nanotechnologies, National Research Council, Unit of Trento (Włochy).