Zjawiska krytyczne w dwuwymiarowych układach spinów i fermionów. Podstawy teorii renormalizacji.
Temat: Zjawiska krytyczne w dwuwymiarowych układach spinów i fermionów. Podstawy teorii renormalizacji.
Opiekun: Prof. dr hab. Józef Sznajd
Opis:
Za jedyną wiarygodną metodą opisu zjawisk zachodzących w okolicy punktów krytycznych, oprócz rozwiązań ścisłych, jest uważana grupa renormalizacji. Metoda ta, u której podstaw leży niezmienniczość skali, nie tylko poprawnie opisuje charakter osobliwości w pobliżu punktów przejścia w układach fizycznych i uniwersalność zjawisk krytycznych, ale pozwala również analizować złożone zjawiska nieredukowalne (emergentne) w innych dziedzinach od biologii i nauki o ziemi do ekonomii i socjologii.
Celem praktyki jest poznanie najprostszej wersji metody grupy renormalizacji i związanych z nią pojęć: osobliwość, skalowanie, punkty stałe czy uniwersalność oraz zastosowanie renormalizacji w przestrzeni rzeczywistej do badania prostych sieciowych układów spinów i fermionów.