Ułatwienia dostępu

Przejdź do głównej treści
Biuletyn Informacji Publicznej INTiBS PAN

Honorowi profesorowie INTiBS

Tadao Kasuya

  

t kasuya

Profesor Tadao Kasuya urodził się 1 maja 1927 roku w Yokohamie (Japonia). Doktorat z nauk ścisłych (Doctor of Science) uzyskany w 1956 roku na Uniwersytecie w Nagoi. W latach 1953–1957 pracował jako specjalny pracownik naukowy na Uniwersytecie w Nagoi, a następnie od 1957 do 1959 jako adiunkt  tej samej uczelni. W 1960 objął stanowisko adiunkta na Uniwersytecie Tokijskim, które pełnił do 1965 roku. Od 1965 do przejścia na emeryturę w 1991 roku był profesorem zwyczajnym na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Tohoku w Sendai, otrzymując następnie tytuł profesora honorowego (emeritus). Pracował również za granicą: w Bell Telephone Laboratories w New Jersey (1960–1962) oraz jako konsultant badawczy w IBM Research Center w Yorktown Heights (1969–1972).

Profesor Tadao Kasuya był kierownikiem wielu prestiżowych projektów badawczych finansowanych przez japoński program Grant-in-Aid for Scientific Research na Uniwersytecie Tohoku, dotyczących fizyki niskich temperatur oraz układów silnie skorelowanych elektronów, m.in. gęstych sieci Kondo, ciężkich fermionów, międzymetalicznych związków aktynowców.

Profesor Tadao Kasuya był powszechnie znany jako współtwórca teorii oddziaływania RKKY (Ruderman–Kittel–Kasuya–Yosida), rozszerzającej wcześniejsze modele pośredniej wymiany magnetycznej. Teoria RKKY opisuje długodystansowe oddziaływania między spinami w metalach, pośredniczone przez elektrony przewodnictwa — może prowadzić do uporządkowań ferro- lub antyferromagnetycznych, w zależności od odległości pomiędzy spinami. Mechanizm wymiany RKKY leży u podstaw zrozumienia zjawiska olbrzymiego magnetoopou (GMR), istotnego m.in. w technologii pamięci komputerowych.

Prof. dr hab. Lucjan Sobczyk

sobczykProfesor Lucjan Sobczyk

urodził się 4 sierpnia 1927 r. w Natalinie (obecnie Białoruś). Studia chemiczne odbył na Politechnice Wrocławskiej w latach 1946-1951. W okresie 1951-1954 odbył studia doktoranckie w Instytucie Precyzyjnej Technologii Chemicznej w Moskwie. Po obronie pracy doktorskiej w 1954 r., rozpoczął pracę w Katedrze Chemii Fizycznej Politechniki Wrocławskiej. W 1956 r. powierzono Mu zadanie zorganizowania Katedry Chemii Fizycznej na Uniwersytecie Wrocławskim. Habilitował się w 1962 r. na Politechnice Wrocławskiej. Odbył staże naukowe w Paryżu (Sorbona), Aberystwyth (Uniwersytet Walijski) i Ljubljanie (Instytut im. Borisa Kidrica). Szczególnie aktywne więzi naukowe łączyły Go z Katolickim Uniwersytetem w Leuven, z Uniwersytetem w Monachium i z Uniwersytetem w Leningradzie. Profesor współpracował także z Uniwersytetem w Marburgu, z Instytutem Fizyki Chemicznej AN w Moskwie oraz z Instytutem Fizyki NANU w Kijowie. Badania naukowe profesora Sobczyka dotyczą różnych aspektów wiązania wodorowego, zastosowania metod fizykochemicznych do określania struktury i właściwości cząsteczek oraz badania przejść fazowych w dielektrykach. W Jego zespole naukowym otrzymano nowe kryształy ferroelektryczne (m.in. RbHSeO4, NH4SeO4 oraz szereg kryształów halogeno-antymonianów i halogenobizmutanów alkilo-amoniowych). Ważną dziedziną zainteresowań Profesora jest badanie relaksacji dielektrycznej cieczy, kryształów plastycznych i ferroelektryków. Naj-ważniejsze wyniki Jego badań dotyczą rozkładu ładunków elektrycznych w wiązaniach wodorowych wyznaczonych w oparciu o pomiary dielektryczne i jądrowego rezonansu kwadrupolowego. W ramach współpracy krajowej i zagranicznej odkrył niezwykły efekt izotopowy w widmach IR układów z wiązaniami wodorowymi typu (NHN+), który przypisano odwrotnej anharmoniczności. Istnienie energii potencjalnej z podwójnym minimum dla wiązań wodorowych takich jak (NHN-) i (O-H...N), i konsekwencje tego zjawiska były szczególnym obiektem zainteresowania prof. Sobczyka, który wniósł istotny wkład do zrozumienia obecności kontinuów w widmach absorpcyjnych IR. Ostatnio, prof. L. Sobczyk skoncentrował swoją uwagę na zastosowaniu metod nieelastycznego rozpraszania neutronów do badania dynamiki grup metylowych w kompleksach molekularnych typu charge-transfer i z wiązaniami wodorowymi. Profesor Sobczyk jest autorem lub współautorem 24 książek i skryptów, 34 artykułów przeglądowych i 290 oryginalnych prac badawczych, w tym kilku (6) wykonanych w współpracy z INTiBS PAN. Profesor Sobczyk stworzył Wrocławską Szkołę Wiązania Wodorowego i jest współtwórcą Wrocławskiej Szkoły Chemii Fizycznej.
unia flaga