Seminar of Physics of Wrocław University of Technology
PWr, bud. A1, sala 322
Metody geometryczne w teorii korelacji kwantowych
prof. Marek Kuś
CFT PAN, Warszawa
Działanie grupy transformacji lokalnych w złożonych układach kwantowych można analizować przy użyciu naturalnych struktur geometrycznych w przestrzeni stanów kwantowych. W szczególności, stany separowalne tworzą jedyną orbitę symplektyczną unitarnych odwzorowań lokalnych, orbity stanów splatanych są natomiast scharakteryzowane różnym stopniem degeneracji naturalnej struktury symplektycznej. Stopień degeneracji może służyć więc za rodzaj geometrycznej miary splątania. Takie podejście jest wystarczająco ogólne, aby mogło być zastosowane także w wypadku, gdy występują dodatkowe symetrie, np. związane z identycznością cząstek, a więc przestrzeń stanów nie ma struktury pełnego iloczynu tensorowego i algebraiczne definicje splątania odwołujące się do koncepcji tensora prostego tracą sens. Innym, w istocie bardziej interesującym zastosowaniem metod geometrycznych jest badanie tzw. lokalnej równoważności stanów tzn. możliwości ich wzajemnego przekształcania za pomocą transformacji lokalnych, czy ogólniej, klasyfikacja korelacji ze względu na dostępne środki transformacji stanów.
